Kendimizi gerçekten seviyor muyuz, kızgınlıklarımız, öfkelerimiz var mı? Kendimize kızarken, kendimizi sevmemiz mümkün değildir. İnsanlara karşı tutumumuz nedir? Onları gerçekten olduğu gibi kabul edebiliyor muyuz? Bu soruları doğru karşılığını bulmadan yapılan her olumlama sonuçsuz kalacaktır. Bunu içselleştirmek gerekir. İsteğimizin, gerçekleşeceğine inanmadan olumlama yapmak ya da hayalini kurmak sadece beynimizin elektromanyetik dalgalar yayarken, duygularımızın gerçek merkezi olan kalbimiz beş bin kat daha büyük bir kuvvetle, genellikle tereddüt ve korku olan asıl inancımızı yayar maalesef. Kalbimizin derinliklerinde hissedilen şeyler gerçek olur. Kalp gözü denir ya hani kalbin değerini buradan anlayabiliriz.
Burcu Adal Köse / 'Aynadaki Ben' kitabından
www.burcuadalkose.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder